Możesz otrzymywać powiadomienia o wydarzeniach z kalendarza.
Środa Popielcowa rozpoczyna czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. Mszę Świętą o godz. 9:00 w Konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej sprawował bp Jacek Grzybowski.
Ta asceza wielkopostna, która dziś się zaczyna mocnym postem Środy Popielcowej, tak naprawdę jest ćwiczeniem, które ma ożywić łaskę. Ma pozwolić nam przezwyciężyć nasz brak wiary, nasz opór przed Bogiem i przed Jego Miłością. Nasz opór przed tym, że wybór Jezusa jest wyborem jego męki, śmierci, zmartwychwstania.
Codziennie przeczytać Słowo Boże. Czy to, które czyta Kościół danego dnia – Ewangelia albo fragment ze Starego czy Nowego Testamentu – czy też lectio continua, jak to nazywamy. Zacznij czytać Ewangelię, od św. Mateusza, i czytaj po kawałeczku codziennie, żeby przeczytać cały Nowy Testament. Spotkaj się w Wielkim Poście z mocą Słowa Bożego.
Jak co roku, początek roku ubiegł na przygotowaniach do Uroczystości Objawienia Pańskiego. Wspólna praca polegająca na przygotowaniu kredy i kadzidła przebiegła sprawnie i w dobrej atmosferze :)
Biskup Jacek Grzybowski w Konkatedrze Warszawsko-Praskiej mówił, że nauka płynąca z wędrówki mędrców przejawia się między innymi w wierze, jako decyzji:
Mędrcy wyszli nie wiedząc dokąd idą. Nie zdawali sobie sprawy, że idą na spotkanie z samym Bogiem wcielonym, który jest także Bogiem Abrahama, ale paradoksalnie jest także jego potomkiem, ponieważ jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. I tutaj jest drugi punkt, drugie miejsce, z którego możemy uczyć się od mędrców – wiara. Wiara jako łaska, decyzja, zrozumienie. Być wiernym jednej gwieździe, jednemu światłu, jednej z milionów gwiazd. Iść w skwarze dnia i w chłodzie nocy, w radosnym uniesieniu i także w zwykłej codzienności, w mroku zwątpienia, iść nawet wtedy, kiedy jesteśmy smutni i przerażeni albo wtedy, kiedy na niebie pojawiają się efektowne gwiazdy, za którymi podążają tłumy.
Gwiazda znika i to jest ważny punkt. Doświadczenie pustki, ciemności, straty, kryzysu, końca, braku poczucia bezpieczeństwa. Doświadczenie próby, które zawsze jest wpisane w drogę, ponieważ wtedy przychodzi nadzieja.
W naszje Konkatedrze rozpoczęły się diecezjalne uroczystości 102. rocznicy Bitwy Warszawskiej. W Konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na Kamionku Mszy Świętej przewodniczył biskup Viktors Stulpins, biskup lipawski z Łotwy. Liturgię koncelebrowali arcybiskup Tadeusz Wojda, metropolita gdański, biskup Romuald Kamiński, biskup warszawsko-praski, oraz biskup Jacek Grzybowski, biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej.
W Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa pasterz diecezji warszawsko-praskiej przewodniczył liturgii w Konkatedrze na Kamionku.
Diecezjalna procesja eucharystyczna przeszła ulicami: Grochowską, Gocławską, Mińską i ponownie Grochowską.
Pierwszy ołtarz przygotowali strażacy, drugi harcerze z 22 Szczepu «Watra», trzeci Papieska Służba Porządkowa «Totus Tuus», czwarty Siostry Szarytki.
Dywan kwiatowy w świątyni przygotowali uczniowie i ich rodzice ze szkoły „Strumienie” w Józefowie. Liturgię ubogacił Konkatedralny Chór Kamionek pod dyrekcją Jolanty Janczuk-Tyszkiewicz.
Przy ostatnim, czwartym, ołtarzu biskup Romuald Kamiński wygłosił homilię. Nawiązując do czytanej dziś Ewangelii, przypomniał, że obowiązkiem każdego chrześcijanina jest posługiwać bliźnim:
W tym pojęciu nakarmić, dać jeść, to nie chodzi o to, żeby postarali się o chleb i coś do chleba. To jest ogromne, wielkie zagadnienie, żeby zaopiekować się człowiekiem i pomóc mu. I kto jest do tego najbardziej zobowiązany. Uczniowie Pana Jezusa – chrześcijanie – oni najwięcej otrzymali i powinni najwięcej rozumieć, co to jest być uczniem Chrystusa, co to jest moc sakramentów i Słowo Boże i nie możemy powiedzieć, że my przyjmujemy podarunki, a nie jesteśmy zobowiązani do posługi. Proszę, żebyśmy nie traktowali ego jako uciemiężenia. Powinniśmy patrzeć na to jak na królewski przywilej. […] Pan nas potrzebuje – podkreślił biskup Romuald Kamiński.
Pełna treść homilii bp Romualda:
cytaty z homilii i zdjęcia pochodzą ze strony diecezjalnej
